Mensen kunnen lichamelijke klachten opbouwen en langdurig vasthouden, zonder daar zelf bewust van te zijn. Spanning in spieren en fascie kan dan chronisch worden. Vaak is er al iets geprobeerd om de situatie te verbeteren, maar de klachten verdwijnen slechts tijdelijk of in het geheel niet. Er wordt op zoek gegaan naar de oorzaak (vermijden van symptoombestrijding) en naar het geheel gekeken, redenerend vanuit spiergroepen en bewegingsketens, overdracht van energie, om uiteindelijk te komen tot de bron. De pijnplek kan heel goed het gevolg zijn van een oorzaak elders in het lichaam. Middels klinisch redeneren en afhankelijk van de wensen van de cliënt en zijn/haar lichamelijke gesteldheid, wordt er een afgewogen (een lichte of juist zwaardere) massagemethode toegepast. Hierbij spelen diverse endogene (van binnenuit het lichaam) en exogene (van buitenaf) factoren een rol. Deze factoren worden bij de intake doorgesproken en bij iedere vervolgmassage kort bezien. Na een paar behandelingen zal het lichaam steeds beter reageren op de massage. Het is daarom nodig dat de cliënt zich regelmatig laat masseren (weefsels hebben nu eenmaal tijd nodig om zich aan te passen).

De cliënt heeft zelf ook een taak en wordt gevraagd om structureel thuisoefeningen uit te voeren. Soms is het nodig om een houding of een leefgewoonte aan te passen.
Dit alles typeert de klachtgerichte massage. Uitgangspunt hierbij is: de opwaartse lijn.
Gemiddeld zijn er 6 tot 8 behandelingen nodig.